Ik hou van alle honden en ik heb zowel rashonden als asielhonden. Mijn rashonden zijn vanaf hun geboortedag verwend en vinden dit de normaalste zaak van de wereld.
Mijn asielhonden hebben een ander leven gekend. Het lijkt wel dat ze elke dag opnieuw dankbaar zijn voor hun eten, de warmte, hun plaats in de zetel.
Boomer, een Amerikaanse Cocker, was mijn eerste asielhond die ik adopteerde. Boomer had een jaar in een berging moeten leven bij zijn baasjes, hij mocht niet in de woning maar ook niet in de tuin. Hij werd in beslag genomen en kwam bij mij terecht. Hij is nog 13 jaar gelukkig geweest bij ons.
Bonita, de Schotse Collie die je op de foto ziet, heb ik geadopteerd bij Spaanse Honden In Nood. Ik was daar 10 dagen gaan werken samen met mijn studenten. Bonita was superbraaf maar hield zich altijd afzijdig uit angst van slaag te krijgen. Ik heb haar meegebracht naar België. Het heeft een jaar geduurd voordat ze over haar grootste angst was. Maar ze is haar leven lang bang gebleven voor mannen en voor onweer. Maar het was onder controle. Bonita was één van de braafste en liefste honden die ik ooit gehad heb.
Nu zit Toby, een schattig poedeltje, bij mij. Toby is het resultaat van broodfok en een impulsaankoop. Hij is bang voor alles en iedereen.
Ik ben met studenten in het asiel van Spaanse Honden In Nood gaan werken en ben ook een tijdje hun honden gaan ophalen op de luchthaven. Ik heb samengewerkt met PuppyRescue.
Doorheen de jaren heb ik al een heleboel mensen begeleid die een hond hebben met een rugzakje. Zij hebben een speciale plaats in mijn hart omdat ik vind dat elke mens en elke hond het recht heeft om gelukkig te zijn en ik wil daar graag mijn steentje aan bijdragen.